Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych z 1966 roku (Dz. U. Z dnia 29 grudnia 1977 r.) stwierdza, w artykule 8, że Państwa Strony zobowiązują się zapewnić:
a) prawo każdego do tworzenia i przystępowania do związków zawodowych według własnego wyboru, w celu popierania i ochrony swych interesów gospodarczych i społecznych, jedynie pod warunkiem przestrzegania przepisów statutowych danej organizacji; korzystanie z tego prawa nie może podlegać innym ograniczeniom niż przewidziane w ustawie i konieczne w demokratycznym społeczeństwie w interesie bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego albo dla ochrony praw i wolności innych osób;
b) prawo związków zawodowych do zakładania krajowych federacji lub konfederacji oraz prawa tychże do tworzenia międzynarodowych organizacji związkowych lub przystępowania do nich;
c) prawo związków zawodowych do swobodnego wykonywania swej działalności, bez ograniczeń innych, niż przewidziane w ustawie i konieczne w demokratycznym społeczeństwie w interesie bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego albo dla ochrony praw i wolności innych osób;
d) prawo do strajku pod warunkiem, że będzie ono wykonywane zgodnie z ustawodawstwem danego kraju (artykuł ten nie stanowi przeszkody w nałożeniu ograniczeń zgodnych z ustawą na wykonywanie tych praw przez członków sił zbrojnych, policji lub administracji państwowej).
Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych został przyjęty rezolucją Zgromadzenia Ogólnego 2200A (XXI) 16 grudnia 1966 roku, a wszedł w życie 3 stycznia 1976 roku.
Polska przystąpiła do Paktu 18 marca 1977 roku.
